Kayıp kalede bir sur
Vefa bir soysuz köle adı varda namı yok
naciz canını verse dünyada kıymeti yok ahdı gerilmiş yaydır, vefada zehirli ok yay gergindi demezler,vebalde vefalı ok okun dogası vurmak, sen gerilen yaydan kork... Kim ne bilsin gücünü atıldı gitti derler kim ne bilsin öcünü, vuruldu gitti derler deli bir yiğit idi duruldu gitti derler durgunluk deliliğe tercih edilir olmuş bilmezler durgun sular ne yiğitleri bogmuş... Dolu dizğin şafaklar artık tan değil bana yayını geren pusat artık can değil bana kalıbıma sıgamam mekan yar değil bana ugruna yoruldugum o dava mezar imiş son nefesteki yasin , bir ahde vefa imiş.... İbrahim buğra uyanık... |
______________________________________ selamlarımla