ALABORA
Kan tutsa gök otagım,hicran serilse şimdi
Gökyüzünde pınarım, çaglasa damla damla Hangi umut tüccarı hevesime pay biçse Sema üstümde yüktür, cefasıda her katta Varma bugün üstüme gönlün kırılır gönlün Tabakam dolu tütün, hasret ise tek yüküm... En harlı yangınları sogutmam mı sinemde En zifir gecelerden aydınlık çıkmadım mı Beni baglayan kement nasıl tutar hırsımı Ben beni benden bile azat ettim bilmezmi Tutma beni el sürme, gücün kesilir gücün Ciğerim dolu efkar, hasret ise tek yüküm... Bagrımda yarası var , o dost bizi bilirmi İncedir sızısı var ,can olmaya gelirmi Bilirim kördür gönlü , birtek kendini duyar Olugu ırmak olsa , yalnız kendine akar Akma artık kurusun, zehirdir suyun zehir Çehrem kuru deredir, gönlüm çaglayan nehir.... Fiyakalı bir selam kadir kıymet bilmeze Umut cebimde yitik, dostsa dillerde meze Duyarım gelir adı , havası da beraber Ahvalim dile destan , oysa benden bi haber Duyma beni hiç görme , yitik kalayım yitik Adım bir garip kuldur, işim ise yiğitlik.... Tozkoparan fırtına serilse avucuma Öylesi serin düşüm, sana yer vermez diye Kavgalarım sebepsiz, sebebim kor bagrımda Dokunma yıgılırım bu devran takat bilmez Ses etme çıldırırım , sesin el olup gitmez Iragım ol fizanım, izin kalmasın izin Gönlümde bagım solsun, baş vermesin filizim... İ. bugra uyanık |