4.2.2015 günü Edremit’te kalçamdan bir ameliyat geçirdim. Bundan önce üç kez daha bıçak altına yatmışlığım var. 25 dakikalık genel anestezi sürecinden arta kalan tek şey; bu şiirin fon resminde canlandırmaya çalıştığım, ameliyathane tavanında, sarı fon kartonuna siyah mürekkeple işlenmiş EDEBİYAT DEFTERİ yazısıydı.

Selam olsun sevene, haylidir özleyene,
Olmadı evrende hiç, Rab’den gayri payidar.
Sabır ihdas eylesin yolumu gözleyene,
Şüphesiz yaratılan birgün ölümü tadar!


Kesin sinyal vermişti, dokununca sağduyum.
Kulak ardı etmekti sağlıkta kötü huyum.
Tedbirde kusurluydum kesilecekti suyum,
Atı aldım çok şükür, yakın oldu Üsküdar.


Istırabın nedeni mahremimdeki meret,
Anlatarak gösterdim; bağlanmasın basiret.
Muayene anında adab-ı muaşeret
Sağlıktan sonra gelir, tabip olur haberdar.


Üstümdeki lambalar sanki deniz feneri,
Bağladılar serumu narkoz daldı içeri.
Anımsadığım tek şey Edebiyat Defteri!
Cerrahımla ekibi, salahımda hissedar.


Ortalık görevlisi geçmiş olsun diledi.
" - Çıkt mı meret ? " dedim, hafifçe gülümsedi.
" - Birazdan odanızda olacaksınız, " dedi.
Bitmişti ıstırabım, var mı benden berhudar?


Yüksünmeden yaklaşıp, sağladıkları huzur,
İğnede pansumanda meleklerde yok kusur.
Dilinde duasıyla, refakatimde Öznur;
O ne kadar mutluysa, al benden de okadar






DOSTLARDAN İNCİLER :

Şairler derin düşer, fikrin tevekkülüne,
Gözle görünmez ipler, dokunur mentolüne,
Geçmiş olsun dileğim, takunya püskülüne,
Ölüm- kalım derdinden, şiir çıkar bu kadar. .......kadiryeter