BİR YALNIZ DELİ KALDI
bakmayın yüzümün güldüğüne
bu hayatta bir rolüm vardı oynadım son perde hep hüzün oldu sevmek istedim gönlümce kime yüreğimi verdiysem olmadı hep kırıp gittiler seviyorum dedim sevgin batsın deyip infaz ederek sorgusuz kalemi kırıp idam verdiler kime canım dediysem sırtıma hançer sapladı bir tekmede sevdiklerim vurdu kader kırdı kanadımı kolumu hayata isyan ettim halin nedir diye soran olmadı akan gözyaşlarım vardı bu gün onlarda kurudu sonun da çöl kaldı hayallerim vardı geleceğe dair mutluluk huzur istiyordum onu da çaldılar bu hayatta çok gördüler sevmeyi sevilmeyi onu da yasakladılar her gelen bir parça aldı ne yürek , ne akıl kaldı ve bu gün tek başına ölümü bekleyen bir yalnız deli kaldı |