YAĞMUR YAGIYOR
yağmur yagıyor şehire
hava karanlık içim hüzünlü toprak kokusu var her yerde içime çekiyorum yavaş yavaş sular akıyor sokakta caddelerde içimdekiler de böyle aksa diyorum daralıyorum içim gam hüzün dolu susamışım mutluluga sevgiye düşünceler sarıyor dört yanımı aklıma geliyor canlarım cananlarım pencereden bakıyorum gelirler diye şimşekler çakıyor o anda gök gürlüyor durmak bilmeden kulaklarıma sanki onlar fısıldıyor gibi şimdi nerelerdeler nasıllar bilmiyorum bir haber alamıyorum hiç birinden yağmur yagıyor bardaktan boşanırcasına gözümü alamıyorum damlalarından sanki ben ağlıyorum damla damla düşüyor gökyüzünden sel oluyor sokakalarda içimden gelmiyor artık gülmek yağmura eşlik ediyor gözyaşlarım yalnızlıgıma isyan ediyorum uzanıp bir daha kalkmamak geliyor içimden koca şehir üstüme üstüme geliyor çıkıp ıslanmak var rahmetle gözüm kesmiyor çıkamıyorum belki yağmur alır içimdeki bu gamı kederi ıslanmak var yagan yağmurda gönlümdeki hüzünü atasım var yaşlar dökülsede gözümden belki huzur bulurum bu yalan dünyada Yağmuru seviyorum belki benim yerime ağladığı içindir. |