ZİNDANA DÜŞTÜ MEVSİMSİZ AŞK...Gözlerinde bağdaş kurduğum yar... Her gece içimdeki sesini alıp, Dağların eteklerinde ismini sayıkladım. Hece hece yankısı döndü bana Kıyametler koptu yüreğimde, İçimde yıkıldı saraylar ,şatolar Devrildi gözbebeklerimde usulca... Hazan mevsiminde kaldı yüreğim Ellerim Zindana düştü mevsimsiz aşk... Gözlerinde bağdaş kurduğum sevgili... Bir sevda düştü örselenmiş bir kirpikte Bir çift yeşil göze Gökyüzünde soğuk bir mavi Dalından dökülen sararmış yapraklar bir de. Sıcak, sımsıcak renkleri unutturdu yüreğime. Bir yağmur sonrasında çıkan Gökkuşağının yedi renginde Kederimin rengi yok Bakıyorum ve görüyorum şimdi; Uçurum şehirler geçiyor artık Emekleyen çocukların göz bebeklerinden... Gözlerinde bağdaş kurduğum sevgili... Yine sen düştün uzağıma ,müebbet yedi gözlerin... Yine içimdeki denizleri kızıla boyadım, Yine astım güneşe yanaklarımdan süzülen çiy tanesini... Ne yapsam, ne etsem aşk üşüyor zemheride Ne yapsam, ne etsem bir sen kalıyorsun mabedimde. Sığdıramıyorum hayatın dar sokaklarına kimseleri Hüznümün yalnızlığın da iflah olmaz gülüşlerim, Mevsimlerden yasaklanmış bir bahar şimdi...! ŞimalGüney!! ( HA ) |
Ömrüne bereket Mahir kalem