MEZAR TAŞI
Mevlâm ne hoş yaratmışsın, bunca güzel dağı taşı,
Türlü, türlü kavimleri, çeşit, çeşit insan başı. Kimileri doğru bakar, kimileri hep den şaşı, Çoğu beşer; hep boş taşır, vücut da ki yüce başı. Ağızdaki inci dişi, kalem, kalem onca kaşı, Kimisi de akıtır, hak yoluna gözün yaşı. Kimisinin beli bükük, seksen olmuş ömür yaşı, Haram zade götürüyor, bile, bile yetim aşı. Dost görünür sanmayasın, bilinmez ki içi dışı, Ezan sesi hiç duydun mu? titretiyor koca arşı . Bir lokmacık ekmek için, dolaşırsın çarşı çarşı Kalk arkadaş ! yatma öyle, hak yoluna sende ışı. Hak ipine, sıkı sarıl, sakın olma ona karşı, Ey kardeşim! bil kadrini, sen bunları doğru taşı. Pişman ol , dön geriye, yapılmadan mezar taşı, Senide vursun, can evinden, bu garibin ok atışı. Ömer KILIÇBAY |
Ne söylerler ne bir haber verirler!
Şirini okuyunca Yunusun bu mısraları geldi aklıma.... Yani şiirin okadar anlamlı olmuşki beni aldı ta yunuslara götürdü....