Aşk aşk aşk
İsteseniz de, istemeseniz de; ‘Yaratılışımızın mayası’ olan “İLÂHİ AŞK”ı, kimi erkenden farkeder.. onunla ihya olur ve onda şifâ bulur; kimi, biraz geç farkeder..bu aşk’a kavuşunca, sevinçden deliye döner ve o’nsuz geçen zamanlarına kahrolur.. kimileri ise; bu lütuf ve ihsanı, hiç faketmeden yaşar ve ölür de.. buna, yalnız; onda bulunan ruhundaki ilâhi aşk, isyan eder.. mahvolur ve de kahrolur… Ya siz!.. Ey! Allah’ın sevgisinden yarattığı, “çok-çok özel ve güzel varlık!..” Kul’luk gibi, eşsiz bir derecenin sahibi olarak yaratılan, sen: Ya, sen!.. Yukarıdaki üç guruptan hangisindensin?.. Bir gün olsun, düşündün mü?
İlâhi aşkı, sevgiyi bulup; onunla tanıştın mı? Ya, Onunla; hiç yanıp, tutuşup, kavruldun mu?. İşte; size ilâhi bir aşk yorumu!.. A Ş K!.. AŞK!.. AŞK!.. surprizsite.com *** şiir romanı kitabı ŞİİR NO: 176 17-04 -2009 Eğer; ruhuna doğan, bir “GERÇEK AŞK” yoksa, Güneş; gözüne girse dahi, göremezsin... Gönlünde; İLÂHİ AŞK LAMBASI(!) yanmışsa, SEN. En karanlık dehlizde de.. bir GÜNEŞ’sin... Kul. Bu aşk’ı, tanıyıp, tatmadan.. yaşarsa, Mahlukâtın, utandığı.. bir musibetsin... Bu farkı, farketmeden.. yaşarsan.. Sen, nesin?!! Sen, halifesin; sen, vekilsin; sen, şahitsin!.. Sen, kulluğunu idrak edersen.. “HER ŞEY”sin!.. Sen, seni bilsen.. her an, sen; sana, yetersin, Gönülden dile.. Arş-ı Alâ, dile gelsin; Allah’ın, “KUL’um” dediği “TEK VARLIK!” SEN’sin,” Şeytan’ı bırak, ki; yalnızlıkdan gebersin; Farkı, fark et; “cennetler, seninle şenlensin!..” 15:04:2009 ŞAAT: 02:50 Konak-İZMİR. |