İNCİTİR
İNCİTİR
Kapıldım sevdanın rengi süsüne Neşesi, zulümü incitir beni. Vadesiyle gelen başım üstüne Yokluğun ölümü incitir beni. Gururu gölgede bırakır nefsim Sevdayı, özlemi aştı hevesim Takvimime düşen zamansız mevsim Soldurur gülümü; incitir beni. Göz ki; dağın arkasını söylesin Akıl ki; başına geleni bilsin Adalet başıboş sözü neylesin Ruhsuzun kelamı incitir beni. İbretten anlamaz kul hakkı yiyen Doğruluk yolunda yanlış yürüyen Kalbi "Allah" derken; "Allah yok" diyen Gavurun alimi incitir beni. Rabbim "sen seç" demiş dostu, yoldaşı Sonra mesul tutmuş yüreği, başı Bir çocuğun bir yiğidin gözyaşı İncitir gönlümü; incitir beni. Vusladî |