UZAKLIĞIM
Ben yanarım da yalnızlığıma yanarım
Hep uzaklığım karaya, gökyüzüne Denizlerde bıraktım kendimi Ayaklarıma çakıl taşları bata bata Hiç ayık değildi kafam Hep tek başıma yalnızlığımda içerdim Hep ben uzakta Hep ben yıldızları sayandım Hep ben bir başıma bir ben - idim - Sonra bana sordular neden diye Yok bir nedeni dedim Ben hep bir başıma Burada dünyaya bakakalmıştım Hep yalandı aşklar bana Sevemedim ki makul bir adamı Hep aklına buyruk ben Gitmeye hazır ben Hangi kayıktı ki bizimkisi bana doğru gelen Hangi gündü ki bana doğan Neylerdim aşkı yalnız bana ait olsun Ben aşka müptela sadece mecnunda |