DUVARLARA TUTSAKLIK
Korkulara tutsağım ben
Duvarlarım var kıramadığım Çarpa çarpa sarp kayalara inşa ettiğim o duvarlar Kendimi kendimden bile uzaklara gönderdiğim ben Hayata kafa tutan ben İnsanoğlunun hainliklerinden muzdarip Dünyanın yalan makinesine düşman ben Yollarının tozpembesine kanmayan Çiçeklerin varlığına inanmayan ben Huzurlu kıyılara ulaşmaya çalıştığım yolculuğumun son demleri Bu yüzdendir endişelerim Fakat… Duvarlar inşa etmişim haberim yok Şimdi o duvarları kim nasıl yıkar bilinmez Bu yüzden haykırır kalemim zaman zaman diye… Zordur beklemek bilirim Fakat hakikattir aslında Zamandır dünyanın yalan makinesini her seferinde mahcup eden Kim bilir belki ve kesinliklerin ne kadar net anlamlara büründüğünü İnsanlar, insanlar, insanlar Sadece içinde hala insanı barındıranlar… |