BAŞLAMAKBelki de her yer aynı, Düşüncelerimden çıktığımda. Neden büyütüyorsam ezilmişliğimi Neden kaygılanıyorsam,lambadaki sinekler için?.. Şimdi çok kişilik bir dolmuştan Ve çok karanlık bir yerinden dolmuşun başka bir iç dünyaya bakıyorum. Kader dedikleri bu olsa gerek; Yarım saattir süregeldiği uykusundan "Köşede indirir misiniz?" sözüyle uyanıp İnmesi gereken durağı geçtiğini görmek... Zaman,karmaşamızla bu kadar sakin geçiyorsa Sabahları gün ışığını gördüğümüzde Üzerimizden bir yorgan kayıyorsa Tenini oyalayarak geçtiğini hissediyorsan Usulcacık bir çığlıkla Serin bir su sıçrıyorsa parmak uçlarına Ve görebiliyorsan bütün ihtişamıyla Gecenin yıldızları giyişini Her yer aynı olmaktan çıkar da Hayat olmayaa başlar,yavaştan... |
arada bir
güzel ve içtendi
hayat olmaya başlıyor
yavaştan yavaştan
kutluyorum
sevgiyle
.