Uygar Yaşam'a MerhabaI Bir nefes, bir başlangıç Bir ölgün bakış Bir yarı gönüllü merhaba Nihayet zorunlu kabulleniş Böylece başladı öykü Sorun olmak ya da olmamak ötesi. II Harabeler arasında yetişen küçük çiçekler avuntu olamaz. III Sana başkaldırıyı öğretmeyeceğim Zaten içinde bir yerlerde Savaşları, yıkımları anlatmayacağım Göreceksin zamanla. Belki de anlamayacaksın “Niçin? ” soruları çoğalacak her gün minik beyninde Sevgisizliğin bir örtü olduğunu, belki de, hiç fark etmeyeceksin Sen seveceksin. Küçük uğraşların olacak Ufak şeylerden tat almayı deneyeceksin Onların arasına büyük fikirler yerleştireceksin Minik bedenin soylu sorunlarla büyüyecek. Açlığı, yokluğu sana yalnızca Afrikalı yaşıtların öğretmeyecek Onların kocaman gözlerinin donuklaştığı vahşet resimlerini Büyüklerin gibi ezip geçmeyeceksin Yerden alıp kaldıracaksın, yüreğine yerleştireceksin Kendini kaybettiğin zaman o resme bakacaksın Göreceksin, kocaman gözleri daha da büyüyecek siyah çocuğun Yaşam olacak Büyüyeceksin. Yalnız siyah çocuğun kara gözlerinde görmeyeceksin Çaresizliği, yoksulluğu ve yokluğu Yaşadığın kente ve ülkede göreceksin Çocukların ve de büyüklerin yaşadığı her kentte ve ülkede göreceksin. Ağlayacaksın. Damla damla gözyaşların çoğalacak, boğacak seni Sen bir dönemece gelmiş olacaksın “Yeter! ” diye haykıracaksın ve başkaldıracaksın. Kargaşayı, başıboşluğu ve yadsımayı kol kola göreceksin Hızlanacaksın. Bir kaç damla gözyaşı olarak başlamıştın ya İşte bir dağın başında bir pınarsın Amacı azgın bir ırmak olmak olan bir pınar. Dur, önce küçük bir dere olacaksın Yoluna yokluya yokluya bulmaya çalışan Yavaş yavaş çoğalarak büyüyeceksin İleride bir yerde ırmak olacaksın. Dikkat çekeceksin artık, bilineceksin Boz bulanık akacaksın Ulaştığın herkesi yanında taşımaya çalışacaksın Karşılığını çabuk bulacaksın; Seni kalıba sokmaya çalışacaklar. Bir yolunu bulup devam edeceksin Sakin, temkinli ve biraz daha çoğalarak Deniz olacaksın sonunda En sonunda okyanus olacaksın, Kıtaları birleştireceksin. Erdem AK |
o saf tertemiz yürekle mutluluğunuz daim olsun...yüreğinize sağlık...
yosun...