Bu Benim Sevdam
Akşam güneşinin battığı yerde başlar
benim isyanım Sanki geceler kabus olurda üstüme çöker Bir titreme gelir yorgun bedenime Üşüyorum desem üşümüyorum Belliki bende bir kırgınlık var Bu bendeki acı dolu ıstırap dolu Sensiz gecelerin kırgınlığı Bu bendeki unutulmuşluğun umutsuzluğun çaresizliğin Vede sensizliğin kırgınlığı Bedenim yorgun düşmüş acılardan Dizlerimde can kalmamış İnan ayağa kalkacak halim bile yok Peki soruyorum şimdi ben sana Benim bu derdime tükenmişliğime Hangi tabip hangi hekim çare bulabilecek Bende kanayan bu yarayı hangi doktor sarabilecek Bu günahı bu cezayı bu vebali kim ödeyebilecek Seni bu yüreğimden seni bu gönül sarayımdan hangi güç hangi teknoloji söküp atabilecek Acaba hiç bir güç hiç bir teknoloji seni bu yüreğimden söküp atmaya yetermi Yetmez be güzelim yetmez Çünkü bu benim aşkım bu benim sevdam Ölümsüzdür be güzelim ölümsüz ölümsüz ölümsüz Ayhan Okumuş |
Hani, hep öyle denir de. Siz başka mısınız yâni ?
Buraya kadar yazdıklarım ,biraz şakalaşmaktı.
Gayet başarılı şiiriniz için kutluyorum efendim. Doğru olan duygularım bunlar .
Saygımla...