Şiirimi yazdığım dönemde amacım şiirlerimin aracılığı ile düşüncelerimi ,fikirlerimi etrafımdaki insanlara okuyanlara anlatmaktı.Biraz kafiye düzeninde eksikler olsa da o dönem sanırım bunu çok da dikkate almadım.Mesnevi düzeninde olmasa da beyit dizilişinde yazmaya çalıştığım acemilik dönemi diye tarif edeceğim bir dönemdi.

Şiirler didaktik olduğunda öğretici olur.Aşktan sevdadan ayrılıktan bahsedince aşk şiirleri olur.Her şiir ayrı tat verir insana.Konusu, içeriği ,kelimelerin dizilişi ve biçim olarak neye benzediği de önemlidir elbet.Her yönü ile ölçüye uygunsa ve insanda güzel duygular duygular uyandırıyorsa o zaman tadından doyulmaz.Bu şiiri yazdığım dönemde eleştirmezdim belki ama şu an rahatlıkla eleştirebiliyorum.Buradan kaldırabilirdim ,yayınlamaya gerek duymazdım ama olsun ilerleme kaydettiğimi görmek ve bu yolda ilerlerken nasıl şiirler yazmışım dönüp bakmak güzel oluyor.

Şiir iç aleminde bir yerlere gelmek ve ve dolan yüreğinizi bir şekilde boşaltmak için kullanılan yöntemlerden biri ise o zaman sanatsal yönü önemli ama tedavi edici yönünü görmemek insanı anlamamaktır.İnsan zamanla ve yazarak güzelliğin doruğuna erişiyor.

Dostlarımdan birinin bir bebeği doğmuştu,
Yuvasına gidince evi neşe sarmıştı.

Bebeğini severken nasıl mutlu olmuştum,
Kalbim heyecanlanıp pek huzurla dolmuştum.


Öperken incinecek diye de korkuyordum,
Hafifçe eğilerek,nazikçe öpüyordum.

Gözümden sakınarak onu sarılıyordum,
Mis gibi kokan yüze dualar okuyordum.

Mama saati geldi,sevgiyle besliyordum,
Büyümesi gerekli ben bunu biliyordum.

Bedenine nur olsun,ışık olsun diledim,
Her yediği besinle büyümeli istedim.

Yediğini bir anda yiyemez biliyorsun,
Yavaş yavaş vererek sindirsin bekliyordum.

Sen de böylesin işte bir küçük bebek gibi,
Manen beslenmek gerek küçücük bir kuş gibi.

Peygambere muhtacız bize yol gösterecek,
Işık ,nur ,şifa olup bizleri yüceltecek.

Bir anda anlamazsın ağır ağır almalı,
Sonsuza gideceksen yolda da kalmamalı.

Biraz Ebu bekir, sonra da Ömer’ den bilsen,
Biraz Ali ,biraz Osman hepsi de aynı desen.

Ne Musa,ne de İsa ,hepsini kapsamakta
Bizim peygamberimiz sonsuzu anlatmakta,

Gözlerini açınca her yerde var selamet,
Nefesine çekince içindeki Muhammed.

Her güzelliğe baksan gördüğün hep de Ahmet,
El emin diyebilmek baştan başa bir rahmet


GEL sözümü dinlersen sen aldanmayacaksın,
Sonsuzluk deryasında hep mutlu olacaksın.