İNSANOĞLU
Susmuştu doğa
Ne bir yaprak kıpırdıyor ne bir dal çiçeğe duruyordu Mevsimsizdi zamanlar Sular çekilmiş Toprak kaskatı kesilmişti Denizler göller nehirler buzullara dönüşmüş Bütün doğa olayları işlevini yitirmişti Hayvanlar aleminin nesli tükenmişti bir anda Dağlar git gide küçülüyordu Ne ay ne güneş ne yıldızlar görünmez olmuşlardı Bir kıyametti yaşanan sanki Şaşkındı insanoğlu Koştu aynalara hızla Önce kendi görüntüsüne baktı Telaşla Aklını yokladı korkuyla Sonra diğer insanları inceledi Alıcı gözle Her şey çok doğal görünüyordu kendi aralarında oysa Rahat bir nefes aldılar hep birlikte Bu kıyamete de alıştılar tez elden Adam sende! Yarına Allah Kerim dediler Ve Gene de İnsanlığı bırakmadılar elden! |