Zerdali TutkuluBir bahardı İçselliğe dönüşün geri sarmalı Sarmalıydı dudakların, kuru yapraklar gibi kuruyan dudaklarımı, orda buluşmalıydı şehvetin Şehvetin gibi çarpmalıydı deniz kıyıya kıyı zerdali kokmalıydı Kokmalıydı ellerin tenim gibi Tenim harelenmeliydi dalga dalga Dalgalar vurmalıydı kıyıya Bir bahardı İçselliğe dönüş Dönüş yalınlığa yanlış bir yalnızlığa Yalnızlığa türkü ördüm Ördüm kıyıdan topladığım ağlarla Ağılı bir yalnızlığı odama gömdüm Gömdüm üşüyen ayaklarını, buz ellerini Ellerini zerdali kokulu tutkuyla ısıttım Sövdüm pareleşen acıma Acıma! O bahar ben yalnızlıkla öldüm. 19.11.07 D.Nazlıhan Ergin |
Tebrikler...