İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
DÜŞE KALKA
Ayaz Baran
5,0 / 1 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 822 okunma
DÜŞE KALKADüştüm! yıkılmaz sandığım dağlarda düştü. En onulmaz acıların suskunluğuyla, Önce sus pus, sonra haykırarak. Düştüm! En alçak halim de düştü. Araf’ta kalmış gibi mazlum. Cehennemde yanacak kadar yürekli. Düştüm! Düşmenin ötesi, belki çakılmak, belki. Yada zembille inmek belkide. Kalktım! Çünkü; her son bir başlangıç ve ben kalkmaz zorundaydım. Şimdi, Düşe kalka öğreniyoruz işte YAŞAMAYI... Ve belkide, SEVMEYİ... Ayaz Baran (14.12.2011) |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
DÜŞE KALKA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Yüreğinizİn sesini tebrik ederim selam ve saygılarımla
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 24.1.2015 18:26:34
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 822
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.