SESSİZLİĞİ BÖLÜŞTÜM DİLİMLE
Solgun bir günün bitiminde
Elimde kalan tek güldü Rengi uçuk pembe. En az uçuk düşlerim kadar kırılgan Ve bir o kadar ismimle müsemma. Kırık bir daldan geriye kalan Üç beş yaprak Gözlerim kadar sokulgan. Aşk mıdır gönlün ilacı Sevda mıdır yakan içli içli Yalan mı yoksa Adına sadakat denen Söyle kimde saklıdır cevabı Nakşetti mi bir kez derinden Söküp atmalı her şeye rağmen. Belleğin nazarında Nice yarış kıyasıya Maruz kalınası o hüznün en kıyısında Hülya etmek ne ola ki Unuttum, unutuldum gittiğinden beri. Övgüleri biteviye Diz boyu sırnaşık yalnızlığımın. En derininde gözlerimin Yine de bakıp da göremediğim Nicedir kopmuş bir tufan İmgelerin arasına gizlediğim O yitik, o emsalsiz düşlerim. Sessizliği bölüştüm dilimle Kimsesizliği ekip biçtim ellerimle Kemale ermek ne kelime. Dirisi ölüsü sevdanın Aldatılar bitimsiz Çöreklenmiş iken hüzün en derine Katmerli sancılar saplanmış sökememesine. |