BÜYÜKDAĞ
Resimlerini çizdim aklımda, sadece bana özeldi, kimseler görmedi,
Ellerini tuttum sımsıkı, hiç bırakmadım rüyamda, kimseler bilmedi, Yanağından akıp gelen bir damla yaş oldum hep, hiç kimseler silmedi, Bana yaşattığın o akıl almaz depremde, Biliyor musun benden başka hiç kimse ölmedi… Hayatımın anlamı oldun sen, geleceğimin manası, Lügatımın önsözüne yazdım seni ey başımın belası, Hiç tereddüt etmedim, en tatlı aşk zehrini içtim elinden, İşte o yüzden bulamıyorum, yok bu derdin devası, İzin verir misin bana, bir sigara daha içmek istiyorum şimdi, Arıyorum ama yok, nerde bu? Yoksa sen mi sakladın kibriti, İşte buldum sonunda, yine ceketimin yan cebindeki yırtıktan içeri düşmüş, Bak şu adamı görüyor musun? Soğuktan üşüdü galiba nasılda öyle büzüşmüş, Kalbime vurduğun o kalın zincirler artık paslandı, Nasıl rüzgar Allah’ım bu böyle, sonunda sigaram da yandı, Ah yanında bir bardakta çay olsa ne güzel olurdu, Şu halimi babam bir görse, Osmanlı Tokadını suratımın orta yerine vururdu, Sonrada geçer karşıma beni korkutmak için Azrail gibi öyle dimdik dururdu, Bu rüzgar böyle devam ederse, yine uçacak bir iki çatı, Üşüdüm bende, nereye gitsem, kaldı mı acaba bize açık bir kapı? Kardeşimin sınavları iyi geçmiş, belli soruları yine yaladı yuttu, Sevinçten havalara uçuyordur şimdi, baksana bizi yine unuttu, Unutan bir o olsa yine iyi, asıl suç benim, Sevdiğimden merhamet beklemek boş bir umuttu, Anlaşıldı sevgilim, anlaşıldı senin derdin, hadi sen selamet ben sağ, Artık buraları da sevmez oldum, uzaklara gidelim mi sayın Büyükdağ… |