UTANSIN
Bir selama hasret,yıllarca solan
Yolarına feda,güller utansın Çiğnenen gururda,bir ömür duran Sevgiliye feda,tenler utansın Ne başta ser kaldı,ne beden de can Ne göz de fer kaldı,ne de heyecan Sevgisiz kahveden,umutsuz fincan Kırk yıl sayılacak ,hatır utansın Saçlar beyazlasir,diller lal olur, Hayatın kararır ,dertler dağ olur, Bahçende çiçekler, ağaçlar kurur, Bahçıvan bildiğim,yar’im utansın. Yar’in gönlü gurbet,ben gezer oldum, Delice severken , yabancı oldum , Bu koca dertleri,ben ondan aldım, Gönlümü verdiğim,canan utansın. Dildar’im ağlarım,silenim olmaz, Dipsiz duygulardan,çekenim olmaz, Sevdama güneşim,umudum doğmaz, Beni dilden dile,salan utansın, Beni yerden yere, vuran utansın.. |
nedir bilir misiniz?
Rakı sofrasındaki balık mıdır?
Balığın
hafızasındaki gökyüzü müdür?
Gökyüzündeki uçurtma mıdır?
Uçurtmayı
uçuran çocuk mudur? Çocuğu doğuran anne midir?
Annenin ayakları altındaki
Cennet midir?
Yoksa mutluluk bir hayal midir?
Şiiradam
Mutluluğun kişilerdeki tanımlarını merak ediyorum.
Selam ve tebriklerimle...