Yanlızlığımın bekarlığında sevdiğim
bir adamken gözlerin...
İşlediğim bir nakışın üstüne
ip diye yatmaz mı başın...
Kucağımdan bana bakmaz mı gözlerin...
Sarıyla kırmızı diyorum...
Birbirine sarılırsa bu kadar mı yakışır
Od’un üstündeki alevlerin beli kıvrılınca,
Sanki o, benden daha mı düşkün sayılır...
Seni bana taşırken hayallerinin ayağına,
Geçirdiği ayakkabıların eskisi hatırına,
Hangi günün sonunda bozmuştuk,
Tıplanmış yüreğin sessizliğini...

Önce kim kimin tutmuştu
merhabasının ellerini...
Biliyormusun ey sevgili!
Bu günün selam verme sırasının
Aslında bende olduğunu...
Farzet unuttuğumu
Sanki olamaz mıydı..
İçimde, ben bir matemin yırtığını dikmeye
çalışırken,
Nereden bilebilirdim hayat denen
Şu ısıtmaz yorganın
Bizi bir gün...hiç örtemeyeceğini...
İçimde çocukluğuma vuran
sert bir bakışken gözlerin,
Unutulmuş bir mendil gibidir hayallerim...
Sakın ha... atma hiç yokluğumda
Ellerinin aya’sına biriktir benim için kokunu...
Vakit şimdi bir akşamın sözünü dinleme vaktidir...
Kapat gözlerini...


Elif EDENHAUSER
16/01/2015