Hasat zamanı
Hasat zamanı
Alaca karanlıkta uluyor çakallar, Ay tutulup ama yatıyor mutsuz insanlar, Her kurumuş ağacı sarmış bay-kuşlar, Geldi çattı yine hasat zamanı. Yaşlı gözlerde öfke ve dillerde küfür, Halka açık pazarlarda satılıyor ömür, Fedakar insan ise, hiç uğruna sönüyor. Mevsimlerden yine hasat zamanı. Suya bakın hele, utancından kirlenmiş Şehidin yattığı toprak kanla bellenmiş, Şeref çatlayıp, adalet toza belenmiş. Ordu yığın faniler geldi hasat zamanı. Kargalar memleketin dört bir yanında, Bakıyorlar insanlara perde arkasında, Düşen var mı diye dipsiz o derin kuyulara, Ortaya çıkarlar onlar hasat zamanı. Kendilerini alim sayar bazı cahiller, Onlara alkış tutar beyinsiz sakinler, Sabredin ve metin olun ey efendiler, Gelip, geçer elbet hasat zamanı. Bir Bozkurt’un gözlerinde parlayacak, Zafer illa ki,bu koca memleketi saracak, Biz hakka kavuşsak da Turan kurulacak, Bayram olacak emekçiye hasat zamanı. Vagif Seyyah Hüseynov |
Şehidin yattığı toprak kanla bellenmiş,
Şeref çatlayıp, adalet toza belenmiş.
Ordu yığın faniler geldi hasat zamanı.
Tebrik ederim bu güzel şiiri ve değerli şairini yüreğinize kaleminize sağlık sağlıcakla kalın sevgiler saygılar...