KEDERİME GİDERİM
Yazdın çizdin aşk vardı gönülden Mevla’ya
Sonra bir şeyler değişti daldın sanal rüyaya Bir anlamdı kuvvetlendi hissiyatlı bir akım Düştü gönül hanene şimşek gibi bir çakım Bir anlam verememiştin kabullenmek zordu İhtiyatlı davransan da dilin kalbine sordu? Cevap yoktu aslında var olan da bir gerçek! Sızlayan bir yaraydı, el çek tabip,sen elçek İşi oluruna bıraktın kendinle yüzleşip Göz göze gelmemiştin, enteresan ne garip! Bürünsen de söz zırhına kuşatılan bir kalpti Cehlimin tapusu diyerek: imzayı atıverdi Zaman zaman gerildik kesildi sohbetler Kızgındı cümleler ama gönül nöbeti bekler Beklentisiz bir sevgili, daha karşıdan ne bekler? Değil miydi,mutluluk nişanesi bahar ve kelebekler? Boş durmadın bu arada iğneledi sözlerin Seviyordun hakareti,sabır dedi: gözlerim Bir aktristin sözlerine,mevzu bahis gösterin Hatalarım olsa da,ben;inanç yüklü bir erim Seni Rabbime emanet eder,kederime giderim Yusuf Erdoğan |