0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1058
Okunma
Aldanmayın sessizliğime benim,
Ruhum Karadeniz gibidir,
Deli dolu, dalgalı…
Bu gün de her günüm gibi durgun
Ruhum her günkü gibi miskin
Gün yatağımda geçmekte
Öğle güneşi vurur gözlerime
Perde aralığından,
Hasret ertesinde içime akşam düşer…
Bulutları yanmış gökyüzü gibiyim
Ne kadar oldu bilmiyorum sevgiliden
“Seni seviyorum” sözünü duymayalı.
Kalbimde can kırıkları
Üstümde aşk kırgınlığı
Atmak istiyorum… Atamıyorum.
Peki!
Unutmak ne kadar mesafede ki?
İbrahim COŞAR
5.0
100% (1)
