Bu şehir örmüştü
çile ile yoğrulmuş gönül yazılarını
Sokaklarında kalp yorgunu tomurcuklar yitip gitmiş
Gecelerinde kaçak aşk kuyularında can verenler
kar yangınlarının görünmezliğine itildiler…

Mevsimler mosmor
Yıldızlar utangaç
Ay dile gelmiş
bıçağın keskinliğiyle yarıp geçilen gönül sızılarından

Dile gelmiş karanlık viran saatler
Gözlerin renklerinden
Dillerin sözcüklerinden
Mahkûmu olmuş kibir anına…

Buhran tutardı göz kıvılcımlarını
alıp götürürdü güz sevinçlerini...

Dile gelir
Bağrı yanık yürekler
parmak uçlarında belirlenir alfabenin renkleri
Göbekleri henüz yeni kesilmiş çocuklar gibi inlerdi heceler

Hayra yorardı alimler
zamanın benliğine karışmış doğuşları!
Cinnet sofralarında bulurdu kendini aşk
ve
vedaya dokunurdu uzun yazıtlar...

…öyküler
…romanlar
…hikâyeler

Dile gelirdi kendini yitirmiş tarihler
Ocak taneleri konardı toprağa
Mevsim hür ve genç!