1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1508
Okunma
affet
dağılır kelebek mengeneler içinde
kavisli bir çocuk yarası günahım
bir fırtınada balçığı
kutsal kitaplara şerheden
rahmetinle affet
affet
ne en-el haktır virdim
ne bir hallacın pamuğu zikir
nefesimin zerrecikleri değin
sırtımdaki inci torbada
hep buğday götüren, ilim
affet
bırakır şeyhimin gölgesine beni
yakaran bir ağacın tohumu
oysa elebiselerimi çıkarsam
hayyamca soysalar derimi
bir dirhem çıkmaz nurum
affet
yol üryan ben urbaya gizli
çığlıklarımı bile örtünüyor iblis
o denli günahkar bir el, ellerimde
dağlara inse kelam
lev enzelna hazal Kur’an
insan gibi dayanır mı nefsi, nefsine
affet
kırmızı balçığın inlediği gibi
yüreğim inliyor ismine
rahman sensin
Ve Hüve’l azizül Hakimsin.
affet
affetmeyi seversin
5.0
100% (4)
Cevap Yaz