Övünmeyiniz! Hem topraktan yaratılmış, hem de toprağa dönünce kendisini kurtların böceklerin yiyeceği insanın övünmesi neye yarar. HZ. EBUBEKİR
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BEN HEP SENİ SEVDİM
nur49
5,0 / 5 kişi ·4 beğenme · 0 yorum · 817 okunma
 BEN HEP SENİ SEVDİMBen, seni şiirlerinle sevdim, Kâh sevgiyle bakan, Kâh şimşekler çakan bakışınla, Kaşlarını çatışınla sevdim. Yoksulu kucaklayan, Veren ellerinle, Şiirler söyleyen, sevecen, Ya da, yeren dillerinle, Sonsuz, sonsuz sevginle, Ama,sakin bir havada birden patlayan fırtınalar gibi Sevginin içine sinip, birden parlayan öfkenle sevdim. Gönülden gelen, Her kadının hemen kapılabileceği sözlerinle, Kalbindeki tertemiz özlerinle, Hatâları unutmayan, Tatlı dilinin bir köşesine yapıştırdığın, Ara sıra iğneleyen zehirli oklarınla sevdim... Çok, çok, ama çok severken, Bir başka kızıl saçlara, elâ gözlere Dökülen tatlı dillerinle sevdim... Öfkeyle geri aldığın şiirlerinle, Uzatmadan daha, ellerinde soldurduğun çiçeklerinle sevdim... Kırıldım, İncindim. Ağladım, Gitmek, unutmak istedim... Ama hep geldim... Ben, seni sevdim. Seni, yalnız sen olduğun için sevdim... Şimdi suskunum... Şimdi küskünüm... Kırık döküğüm... Paramparçayım... Ama vefâlıyım, unutmadım. Unutmam da... Uzak, çok uzakta da olsan, Gülümserdim sana. Yüreğimde, çocukca sevinç kıvılcımları, Yüreğimde sıcacık sevdân... Sana; yalnız sana, ölümsüz vefâm. Sensiz, hep yalnız, Hep yapayalnız... Dilimde dondu sevgi sözcükleri, Ellerimde yokluğun, Bakışlarıma çakılmış sensizlik... Ben, bana arkadaştım sensiz, Yalnız kendime sığınmıştım çâresiz. Hasretimi anlatır, yine ben dinlerdim. Dilimde hep sen varsın. Adın, sadece bende saklı. Hep gelmek istedim... Sana koşabilmek, varılmaz yollarda... Bilirdim, ayağımın altından kayardı yollar... Sensiz, acı dolu sevgisiz yıllar... Şimdi, ne beni anlatıyorum bana, Ne dökebiliyorum derdimi sana... Biliyorum, seviyorsun, hem de çok... Sevginin çapı, dengi yok... Sen, sevgisin, sevmeyi bilirsin. Ben anlatmayı beceremedim sana... Beni anlatamadım... Anlatamadım... Bak, durgun bir kadın oldum... Durgun, yorgun... Paramparça... Dilim şakraktı, sustum... Konuşkandım, pustum... O, çok sevdiğin gülümsemelerim uçtu. Her şeyim, o çok küçük hatâlarım bile suçtu. Ellerim, O, çok sevdiğin ellerim, İki yanıma düştü... Aynadaki bu görüntü, Bu suskun kadın ben değilim... Sen, onu mu sevdin? Yoksa beni mi? Bu kadın kim? Söyle canım sevdiğim, söyle canımıniçi, Sen kimi sevdin? Hâlenur Kor |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BEN HEP SENİ SEVDİM şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 12.1.2015 00:22:43
Puan
: 25.0 / 5 kişi
Okunma Sayısı
: 817
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 4 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.