Söndür O Ateşi
Canımdan can alıp küstüğün o gün
Bir alev gölgesi seni vurdu mu? Selamsız sabahsız gittiğin o gün İçini çürüten gönül kurdu mu? Söndür o ateşi yandıysan eğer Güneşi bir beni yakarmış meğer Zehrinin tadına vardım her öğün Yedi kat üstüne durdum o göğün Körfezin bağrında mavi bir düğün Meltemi esip de beni sordu mu? Söndür o ateşi duyduysan eğer Güneşi bir beni yakarmış meğer Vuslatın önünde çöktüğüm o an Acısı sineme dedi ki dayan Hicranı mutluluk sayıp da doyan Senin de yüreğin böyle durdu mu? Söndür o ateşi solduysan eğer Güneşi bir beni yakarmış meğer Eriyip tükendim sefan bol olsun Bir selamlık sevda seni de bulsun Madem ki ben gibi sen de bir kulsun Beni tüketen şey seni yordu mu? Söndür o ateşi sevdiysen eğer Güneşi bir beni yakarmış meğer Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN |