İSMİ LAZIM DEĞİLtoplayıp kırılan umutlarını kaldırım kenarlarından ve sürünen ne kaldıysa gurur kırıntılarından birleştirip doğunun en acı su görmemiş toprağından tek tek gökyüzüne astı ve gökkuşağı rengine boyadı gizli gizli öperek gideni. us/un dan süzülen kelimeler engellense de gönül hapishanesinde parmaklıkların arasından beyaz sayfaya düştü o sildi görünür görünmez gözlerden sonra gözyaşına beleyip en tatlı sesiyle uyuttum dedi uyuttuğunu zannederek halbuki kapattığı sadece kendi gözleri uyuyan sadece diliydi kapattı sayfaya elini. dünyada yaşadığı cehennemi ’’ısıtıyor’’ diye buz tutmuş yüreği kürek kürek besledi en yanık yerinden koparıp bir topuk sesine bir dudağın hasretine gömdü dünü ölürüm dediği.. farelerin dahi gizlendiği gecenin en karanlık gözleriyle kedi olmanın zevkini kızgın bacaların ayaklarından indirdi saçlarında bir tutam ebegümeci dokundukça kokusu yayıldı ve tüm sevdasız akşamlar bir bir abaküsle sayıldı. dibine dibine inerken ayrılıkların ve şiir yazılırken s/özüne bir kadeh yazana bir kadeh sayfaya en çok da ismi lazım olmayana kalktı. Ayvazım DENİZ |
Güzel yorumu kutlarım saygılarımla