KUM GİBİ...
Nasıl kolay gelir oldu
Birçok şey dile Sanki bolluk bereket yağdı Acı yerine Umursamaz hiçbir şeyi Yansa dünya ateşte Kum gibi çiğner geçer Düşünmez bile Nice kahramanlar çıkar ortaya Dili, sözü, eylemi olur efsane Çok zordur o cevherin farkına varmak Deniz dibinde iğne aramak gibi Bazen vurgun yese de Hiç olmadık bir anda Vız delir o vurgunlar Devam eder yoluna Bir sonbaharda düştü oyuncaktan süngüler Utandı yapraklardan o kirli sevişmeler Her yağmur bulutu bir kuşun olup Yağdı her gece gündüz sancılı göğsümüze Martılar çırpınırken bembeyaz köpüklerde Sen yandın Ben yandım Ezdi geçti insanlığı Kum gibi o postallı hainler Kahretse de çığlıklarım beni bütün ömrümce Gözyaşlarım kum gibi Kum gibi Akar içime… |