Dünya bir sahnedir demiş Shakespeare
“All the world is a stage,
And all the men and women merely players;
They have their exits and their entrances,
And one man in his time plays many parts,
He acts being seven ages.”

“Bütün dünya bir sahnedir,
Ve bütün erkekler ve kadınlar sadece birer oyuncu;
girerler, çıkarlar.
Bir kişi birçok rolü birden oynar.
Bu oyun insanın yedi çağıdır.”


William Shakespeare bütün dünya bir sahnedir derken neyi amaçlamış olabilir sizce? Dünyanın geçiciliğini mi?Rolleri üstlenenlerin çok da role kendilerini kaptırıp gerçeği unutmamalarını mı istiyor?

Evet ancak aynı zamanda tüm kadınlar ve erkekler sadece birer oyuncu derken hayata geliş ünvanlarımızın bize geçici olarak verilmiş birer rol olduğunu da belirtmiştir. Dünyaya gelince anne babamızın çocuğu oluruz, büyürüz kardeşimiz olur o zaman abla oluruz, daha sonra öğrenci olur daha da büyüyüp çalışmaya başlar o zaman da üstümüzün çalışanı, sonra da astımızın müdürü oluruz. Evlenir anne/baba oluruz. Teyze, hala, amca, yenge oluruz. Hayat boyu bir rolden diğerine koşar her perdede farklı isimlere sahip oluruz. Çoğu zaman da içinde bulunduğumuz rolün esiri oluruz, benliğimizle özdeşleştirip o ünvanları hayatımızın merkezine koyarız. Sıkı sıkı bağlanırız Ayşe’nin annesi, Ali’nin müdürü olmaya.
Oysa ki 7 perdelik bu oyunda büründüğümüz roller de diğer oyuncular da geçicidir. Her doğumla yeni bir sahne kurulur ve her oyuncu kendi oyununun baş rolünü oynarken diğer oyuncuları da aslında kendisi seçer. Amaç kişinin kendisinde en eksik kalan yanlarını gidermektir. Diğer oyuncular ve roller öyle özenle seçilmiştir ki hiçbir şey ne eksik ne fazla, tam olarak dengededir. Zararımıza gibi gözüken roller bile aslında bizim iyiliğimize hizmet etmektedir.Çünkü hiç bir şey boşuna değildir ve her şey bir şekilde bizim iyiliğimiz içindir. Karmik olarak diğer oyuncularla kesişen yolumuzla onların da bir sonraki sahnesi çizilir aslında. Beni sahnede izlerken oturduğu yerden yargılayanlar bir sonraki sahnelerinde aynı dekor ve rolü kendileri için hazırlamaktadırlar aslında.

Kader kendi üst benliğimizde ellerimizle yazdığımız bir olgudur. Son derece adil, son derece basittir mekanizması. Kişi verdiği kadarına sahip olur. Dünyada sevdiği kadar var olur ve yargıladığı, alay ettiği, küçük gördüğü kadar azalır. En büyük düşmanı da müttefiki de kendisidir. Suçlayacak kimse yoktur aslında. Dünyanın geçiciliği kadar adaleti de kesindir. Bu sebepten başınıza kötü bir şey geldiğinde isyan etmeyin. O an için kötü gözüken olay uzun vadede, büyük resimde her zaman iyiliğinize hizmet eder. Bir kitapta bir gün yolda yürürken ayağınıza bir diken batarsa o dikeni alıp teşekkür edin diye okumuştum. Siz de olumsuz gözüken olaylar karşısında o olayın size bir üst seviyeye taşımak için karşınıza çıktığını unutmayın. Tepki vererek isyan ederek rollerinizin esiri olup asıl görmeniz gerekeni kaçırmayın. Unutmamanız gereken bir diğer şey; Kimse size zarar veremez ya da kötülük yapamaz. Size zarar vermek isteyen aslında kendi satırlarını yazmaktadırlar senaryolarında. Kişi ne ne ederse daima kendisine eder, niyettir asıl hayat oyununun nefesi…Peygamberimiz de öyle demiyor mu ameller niyetlere göredir.
Öyleyse niyet halıs akibet halis inşallah

Dünya handır ya da bir sahne de kim ne diyebilir?
Herkes hayattaki rolünü nereden bilebilir ?

Hem oyuncuyuz hem figüranız belki olabilir.
Kimi öğretmen kimi öğrenci belki de kim bilir?

Kılı kırk yarsak bile ben ve sen hayatla ilgili...
Herkes birbirinden emin ol çok da fazla bilgili!

Bil senaryo Rab’binin ezelde istediği gibi.
Bil ki her şey zamanından beri yazıldığı gibi.

Deniz güne dünden de daha neşeli girmekte ,
Balık bile nasiplerini özlemle beklemekte.

Gri bir duman ortalığı kaplamış bilesin çoktan...
Gökte yeni yıldız kümesi göz kırpmakta uzaktan,

Toprağın altında yılanlar çıyanlar dans etmekte,
Kendine sunulanları büyük iştahla yemekte...,

Sabah horozlar dünya milletini uyandırmakta...
Kurtlar, kuşlar hep rızkını yeryüzünde aramakta.

Belli ki görevli bu konuda her zaman ötmekte,
Sabah uyandın sofrada yumurtalar gerekmekte.

Tavuklar ne güne duruyor bekletme al gel hemen,
Düşünmeyesin Yaradan süslemiş dünyayı neden?


Hazırlanmış koskoca kainat ne güne duruyor,
Yaradan her gün melekleriyle bizleri koruyor.

Deme bunlar her gün her zaman tesadüfen olmakta,
Göklerden su çekilse kullar nasıl çare bulmakta?

Önce ellerinin arasına al başını;düşün,
Sonra demeyesin bu işin sonu bitmeyen hüzün.

 
SAMSUN/SEMİRAY/10/1/2015