Kar yağsın üstümüzeGece gibi ol ört ayıplarımı, Gecede yağan kar ol, Sabaha bembeyaz duvağınla kapansın şehrin sokakları. Sen bana özgürlük de, Ben sana beyaz bayrak olayım! Ve sen bana bir adım gel, Ben mutluluktan beyaz kanatlar takayım. Lal olsun isterim dilim Sen konuş sadece, Beyazlar icinde mavi ne şık durur öylece! Lapa lapa, seyrek yada yağmur gibi, Hiç farketmez! Yeter ki kar yağsın üstüme, Seni getirsin bir Ocak ayı sonunda, Şubat’a merhaba derken. Bembeyaz şehrin dökülmüş ağaçlarına gelinlik giydirmiş karın etkisiyle usul usul gel... Kül gibi kar yağıyor deyiminin üstüne bir çatı kurup altından geç, Ve koşa koşa gel Seni caddelerle, evler, kardan adamlar, ağaçlarla karıştırdığımı sanarken, Sen gül mavi gözlerinle, Ve kar yağsın üstümüze... |