DAYIMA MEKTUP -24-
Ben minnacık serçeyim, sırtıma kış oturdu
Tüylerim ıslandıkça; yüreğim üşür Dayı! Camında dönüşlerim, umut dilenen turdu Sofrandan artanları; balkona düşür Dayı! Pencereni arala, acele ısınayım Sobanın karşısında silkinip kaşınayım Hayaller dünyasına azıcık taşınayım Boş olan kursağımı; ne olur şişir Dayı! Uzat pamuk elini, başıma dokun ısıt Olmasın ciğerinde, bizlere kötü kasıt Mutlu olmak kolayca, bilirsen böyle basit İyilik fırınında; vicdanı pişir Dayı! Tekire de tembihle, sakına dokunmasın Kulağına av diye, mesamem okunmasın Minderinde uyusun, tilkice bakınmasın Her canlıya kabından; malını taşır Dayı! Helalinden sel olsun, artıverir bereket İhtiyacı olana düşünmeden yardım et Bozmaz isen kalbini fenalığa çekip set Minnacıkken sadaka; kabirde ışır Dayı! İsmail Süklüm 9 OCAK 2015 KASTAMONU (Şiirime yorumlarıyla destek olan gönül dostlarıma teşekkür ederim.) |