Yağmurum...
Nemliydi gözlerim uzaklara bakarken,
Vahalar görür oldum senin yokluğunda. Yüreğimde çıra oldun yıllarca. Beni bırakıp gittiğinden beri Terk etmek istedim bu şehri… Sen gelecektin… Gidemezdim… Oysa yüreğim ısınırdı her nisan yağmurunda Yağan yağmurla ıslanan caddelerde, Yapayalnız mecnun misali ben, Dolaşırken avare… Damlalar gözyaşlarıma karışınca… Yanaklarımda buluşunca yağmurla… Bir vuslat yaşamışım senin yokluğunda… Seninle ıslanmışım… Bilemezdim… Yapayalnızdım uzayan gecelerde Yorgun gözlerim yenilince uykuya Hayalinle fırlayıp oturduğum yerden Sana uzanan ellerimi hep yokluğun sardı… Ve yine akıyordu gözlerim… Sanaydı… Silemezdim… |