Berkin Elvan anılır oldu karakaş, gözleriyle...
Neresi güzel bu hayatın,
son bir bakış, son bir ekmeğe koşuş, yüreğinin orta yerinden, canhışar anne deyişi, düşüne biliyor musun?.. "Ayaklar baş olma" yoluna girmiş, çok seviyorum kavgasında. aşka tutulmuş ekmek sevdası, artık, iyiden iyiye dar geliyor, kapılar, barikatlar anasının yanında Berkin’e... Bıraktı, sessizce yaptığı kolyeyi, bir direniş sabahı, çiçekli yastığının ucuna, kaptı sapanını, çekti çıktı kapıları, kapının ardındakilere el salladı, bitti bu zavallı curcuna!.. Meydanlarda, anılır oldu karakaş, gözleriyle... Atilla Yüceak Ocak 2015 Araştırmacı Yazar –Şair |
saygılar sunuyorum