S’YE MEKTUPLAR

---5---

Bir yerlerde bir kalbim var. Sağır, dilsiz, hissiz…

Hissedemeyen bir kalptir o ve sadece bende var.

Öldürdüm onu!



Hayatı yanlış yerinden tutuyorum galiba, bunu uzun zamandır biliyorum. “Anlık tepkiler hep iyidir, nasıl davranmak istiyorsan öyle davran ve ne yapmak istiyorsan onu yap!” Yaşam çizgim böyle olmalıydı. Bense tepkisiz kalmayı tercih ettim. Susmayı, boş vermeyi, -Allah senin belanı versin!- dememeyi, hatta bağırmamayı…

Çığlıklarımı bile içimde biriktirdim.

Bir zaman sonra her şey sana düşman oluyor. Elin, ayağın, dudakların, gözlerin…

En çok kalbin…

Öyle kırıyorsun ki onu aslında. Bir taş gibi davranıyorsun, “bir buzdolabıyım” diyor bunu kanıtlamaya uğraşıyorsun. Soğuksun, bunu herkes bilsin istiyorsun. Herkes bilsin istiyorsun çünkü yapmaya çalıştığın kimseyi yaklaştırmamak yanına. Kimseye alışmamak…

Ama sen istiyorsun bunu, sen buna göre kuruyorsun hayatını. Bu seçim kalbinin değil…

Hayatı yanlış yerden tutuyorum evet. Bunu öyle uzun bir zamandır yapıyorum ki, artık tam olarak kim olduğumu hatırlamıyorum. Hayatı yanlış yerden tuta tuta, kendime yeni bir yol çizdim. Aslında hiç olmayan, içinde bir tek kendine karşı merhameti bulunmayan, acınası bir doğru yarattım kendime. Yeni bir kimlik edindim.

Mutlu muyum?

Hayır…

Tam olarak tanımım bu değil.

Huzurlu muyum? Bunu bile bildiğime emin değilim.

Yalnızlığın getirdiği bir huzur var ama, kendimle baş başayken hiçbir şey düşünmeye mecalim kalmamış oluyor. Hareketsizim, bir noktaya sabitleniyor ve saatlerce oturuyorum.

Bir yerlerde bir kalbim var…

Sadece yazdığımda varlığını hissedebiliyorum, aksi takdirde benimle hiç konuşmuyor.

Bunları sana neden anlatıyorum, neden sana buz kesmiş bir geçmişin ve planlanamayan duygusuz bir geleceğin haritasını çıkarmaya çalışıyorum. Neden seni aslında deli gibi merak ederken, inatlaşıyorum ve aramıyorum. Neden…

Neden biliyor musun?

Çünkü sen buz kestiğime inanmıyorsun; ben inan istiyorum. Çünkü sen benim ağladığımı tahmin edebiliyorsun; o olasılık ortadan kalkmalı. Çünkü sen, seni sevdiğimi sanıyorsun. Halbuki;

Bir yerlerde bir kalbim var. Sağır, dilsiz, hissiz…

Hissedemeyen bir kalptir o ve sadece bende var.

Bense;

Öldürdüm onu!

ASENA GÜLSÜM GÜNEŞ