TİGER KELEBEĞİ AĞLIYORDU BİR KÖŞEDE ..GÜLİSTAN...
Patikanın ucunda tahrik eden siyaha yakın koyu renk bordo kırmızılı iri tombul böğürtlenlerin tadına uzanırken, daha dilinde tadı ezilmeden omuzlarına değen bir el
patikadan aşağıya yuvarlanmasına sebep olmuştu şimdi



ayaklarının altında bilye vazifesi gören küçük kaya parçaları kayarken dahada hızlandırıyordu gözlerini kapadı akıbetini bekliyordu saniyeler sonra sivri kaya parçaları bedeninden girip çıkacak darbeler sonrası uçurum onu denize yollayacaktı zaman dardı



Batsy birden irkildi yanında olmayan Gülistan’ı merak etti gözleri ayni bir radar gibi ortalığı tararken bağırmalıyım diye düşündü iki elini ağzına dayadı var gücüyle GÜLİSTAN!!!diye bağırıyordu hiç bir yerde yoktu geri dönerek yollara bakmaya başladı
yüzlerce kelebek havalandı Jarsey Tiger ağlıyordu Gülistan yoktu sesi çıkmıyordu Faralya köyünden elli metre yükseklikte Akdeniz’ e akan şelale sanki acılar içinde uğulduyordu



ne cevap verirdi sorumlu oydu ,Gülistan yok nasıl derdi kesinlikle onu bulmalı idi,koşarken çakıllarda ayağı ters döndü gözlerinden sanki kızgın yağlar damlıyordu yüzü yanıyordu acıdan hayır dedi acısını unuttu aksayarak aramaya devam edecekti etrafta kimse yoktu başına bir şey mi gelmişti?



Doğanın kalbinde dış dünyanın tüm kirli kapılarından soyutlanmış bu saklı cennet Gülistanı niye her defasında üzüyordu?



Kimi suçlayacaktı,Gülistan nerede yanlış yapıyordu?niye hep kaybediyordu?sinir bozucu dediği o geveze filozoflar onu niye her defasında suçlayıp azarlayıp niye uyarıyorlardı,niye hayatına sahip çıkamayacak kadar aciz kalıyordu töre neydi?bunlar nasıl bir insandı Batsy hala çözemiyordu?



Bileği galiba burkulmuştu can havliyle bize yardın edin kimse yokmu diye bağırdı sadece ağlıyordu insanın çaresiz olması ne kadar kötüydü,bir şey olsa kaçacak gücüde yoktu şimdi,kuvvet göstergesinde olan ruh bedende naçardı şimdi burnu havalarda kibirci aşkı yazıp çizen ruhları şaşkındı şimdi



Çığlık çığlığa ağlıyordu telefonu ile yardım istedi,arkadaşımı bulun ben sakatlandım
derhal yardım ulaştırın diye bağırıyordu



O sırada küçük hanım arkadaşınız iyi ,onu yakaladım az daha uçurumdan yuvarlanıyordu dediğinde o da nesi?

o gemici karşısında idi burada ne işi vardı masal şehrinde tekrar rüyalarını mı görüyordu yoksa benzettim belki diye düşündü ama hayır hayır oydu onun ta kendisiydi

hey gemici burada ne işin var ?diyebildi sadece







TİGER KELEBEĞİ





Saniyeler kala zamanda nerede parçalayacaktı şu ölüm

bilemiyorum sadece yuvarlanıyorum

suçunu itiraf et! dediler korsanlar belkide

kuru kafa amblem siyah pelerinleri ile

suçum falan yok desem inat edecekti cellat sözlerinde

tek hamlede

deniz kenarında bekleyen gemileri tören şöleninde

odadan odaya geçiyordum ölüm çığlıkları

eyvah!

son sesinde

deniz bekliyordu ötelerde

parçalanmış bedenim biraz kan lekesi kaya parçalarının üzerinde

uyanmak yok dediler kuşların seslerinden çok uzaktım artık

sadece bir uğultu vardı acı acı çağlayanların dibinde

bir havuzun kenarında yıkanmak için eğilmiş

çırılçıplak bir Venüs heykeli

benimki minicik bir böğürtlen tanesinde

çalılara terk edilmiş patikaların ötesinde

nereye dönsem zeytin ağaçları kokuyordu

zambaklar sarılmıştı beline

düşünecek zamanım yoktu artık

baygın yatıyordum

ölüydüm ben belkide

cennetimden koptum

uyanırken başka bir cennette



ÖLÜYDÜM BEN ARTIK BELKİDE
KİM BİLİR NEREDEYDİM
HİSSETTİĞİM KOKULAR
BELKİ BAŞKA BİR CENNETE YOLLADILAR
DENİZ KORSANLARINA EMREDİPTE