Zaman mı?bir su misali avuçlarımızdan kayıyordu,
Yine bir gün,yine bir sabah,sana bana sormuyordu,
Bazen hüzünleri yaşattı,şu kırmızı çatı,bazen sevinçleri,
Ama gökten sadece üç elma düştü,hepimize yetmezdi ki...


Ama sol tarafımızdan yine de duyuluyorsa bir ses tık,tık,
Hep yeni bir yaşamdı,habire durmadı , umutlarına aktık,
Yeniydi her seferinde ümitler,her gününde yeniledik,
Ama sadece gökten üç elma düştü,yetmezdi ki...


Ah o acısı,talısı, şiir defterimde hep kalemim, karalar,
İçimdeki çocuk mu?korksada ,ağlama sonrası susar,
Yatıştırırım,korkularımı bazen,yeni günlerine umutla akar,
Ama sadece gökten üç elma düştü,yetmezdi ki...



Bazılarımızda,sıla,hasret,acı,yazıp postacı bırakacaktı,
Hem sevinç,hemde hüzün,gözyaşları niye?diye soracaktı,
Tüm bunları gören hayat,kim biilir bize daha neler yazacaktı,
Ama sadece gökten üç elma düştü,yetmezdi ki...