Merhum kayın validemi anımsadım. Nur içinde yatsın.
Aldığı üç beş kuruş dul aylığıyla gider kasaptan et, sucuk v.s. alırdı.
Torunları iyi beslensin diye İzmir'den kargoyla İstanbul'a gönderirdi...
Onun tüm karşı ısrarına rağmen ben de onun elektrik, su ve telefon faturalarını kendi hesabımdan otomatiğe bağlamıştım.
Son günlerinde beni aradı, ağlayarak konuşuyordu:
"Kadir" diyordu, "Bu faturaları ödüyorsun ama ben bu kul hakkını nasıl öderim Hakk'ın huzurunda?"
Ona bu ödemeyi kendi arzumla yaptığımı ve helal olduğunu anlattım.
Ve düşündüm...
O böyle bir küçük kul hakkını hesabını dert ederken...
Ülkeyi soyanlar hiç düşünüyorlar mı acaba???

Avunmak adına
Avuturken sözüm ona.
Anamın hakkı ödeyemeyeceğim
Kul hakkı ne zaman yedim ki?
Alabildiğine koşullanmış zamana
Yenik düşmek kadar olası
Ne yolun başı ne de ortası.

Belli ki gelindi sona
Çoktan gitmiş akıl baştan
Pür-telaş şu ruhum sil baştan.
Keyfini çıkarırken ömrün
Katığım bazen neşe bazen hüzün.
ANNELERİN HAKKI ÖDENMİYOR.HAYAT DA BAZEN NEŞE BAZEN KEDER.ZATEN AYETTE ÖYLE DİYOr:Cenab-ı Hak Kur’an-ı Kerim’inde “İnsanlar imtihandan geçirilmeden sadece iman ettik demeleriyle bırakılıvereceklerini mi sanıyorlar?” (Ankebut, 2) ayetiyle bizleri uyarıyor. İmtihanın şeklini ise, tıpkı geçmiş ümmetleri “bazen nimetlerle, bazen musibetlerle imtihana çektiği” (Araf, 168) gibi, “Sizi bir imtihan olarak iyilikle de kötülükle de deneyeceğiz.” (Enbiya, 35) buyurarak haber veriyor. Şu halde hepimiz dünya yolculuğumuzda az veya çok, nimetle de külfetle de karşılaşacağız. Bu yolculuğun sonunda felaha ulaşmamız, karşılaştığımız genişlik veya darlığın yürüyüşümüze engel olup olmamasıyla ilgili. Her halükârda dik durup istikamet üzere yol almak ise ancak imanla, ama amel halinde tezahür eden kâmil bir imanla mümkün. İmanın hayat içindeki görünümüne, darlık zamanında ise “sabır”, bolluk zamanında ise “şükür” diyoruz.SEVGİLER.SAMSUNDAN

Semiray Emre tarafından 1/5/2015 9:24:49 PM zamanında düzenlenmiştir.