SENİ
Eğersiz bir atla alıyorsun yol,
Yuların tutamaz kalkmıyor ki kol,
Buğday tanesiyle yaymalara dol,
Aç kalan fareler kemirir seni.

Gün gelir de kalmaz biter taneler,
Un olursun seni elekten eler,
Gündüz gece için uykuya beler,
Geç kalan geceler semirir seni.

Asabı kehf ya da Nuh’un gemisi,
Uy ki dinsin senin ruhunun sesi,
Kıymık batar kırık o can kafesi
Seç kalan parçalar devirir seni.

Avcı olup düşme gölge peşine,
Okunu tüketme Anka kuşuna,
Bakarsın ki hepsi gitmiş boşuna,
Heç kalan aldatır çevirir seni

Hakkı bil de koş hakikat peşinden,
Vazgeç yalan rüya ile düşünden,
Aç ölsen de yeme iblis aşından
Güç kalan heceler evirir seni

Halife şeytanı huri görürsen,
Erlik eder bedeninden verirsen,
Uyanıp hayalden tekmeyi yersen,
Uç kalan yerlerden devirir seni.
Halife BOZBAYIR