BEBEĞİM
BEBEĞİM
Hüzünlerimin yağdığı Lapa lapa karların altında Can çekişiyor yüreğim Ayrılık penceresinin acılarından Seyrediyorum özlemini Hasret yağarken üzerinde üşüdüğüm Buzlar erimiyor mumun alevinede Kanadı kırık serçe gibi kıvranıyorum Çaresizliğe koşar adım Bir ışık görürüm belki diye Umutlara çığ düşüyor sanki Yolların kapatıyor karla ömrümü Ecele yaklaşıyorum ölüm eşiğinde Bir kez görseydim yüzünü Buz tutmadan cesedim Akbabalar üşüşmeden tenime gelmeseydin zemheri ağlatma saydın hiç bitmeyecek biliyorum bu vuslat kara toprak üşütmezdi ki o zaman Ellerimle okşamadan Koca bir yıl daha geçti BEBEĞİM |