Aşk tutuşur dokunsa ellerin ellerime,
Yıldızlar bir kıvılcım gökyüzüne saçılır.
Bırak yansın halınca su dökme küllerime,
Neden senin güllerin dikeniyle açılır?



Ayrılığa işaret gözlerinde ki hüzün,
Veda edip gitmenin şimdi sırası değil.
Ben sana mübtelayım ey benim iki gözüm,
Ben de ki bu dertlerin sen de yarısı değil.



Dilin açtığı yara her gün sızlar kanarmış,
Şakağımdaki çizgi ızdırabın izleri.
Belli etmezmiş amma için için yanarmış,
Sessiz kurşunlar gibi öldürmekmiş sözleri.



Neden eskisi gibi gülmez gözlerin bile,
Hiç söyleyen olmadı bilmiyorum ki neymiş.
Üşüdüm ısıtmıtyor yanan közlerin bile,
O vuslat dedikleri demek böyle bir şeymiş.



Dilim de ah, gözüm de beddualar var sanma,
Aşkın zehir olsa da içmeye yemin ettim.
Gözün de aşka dair bir ihtimâl var amma,
Aşkınla kanatlanıp uçmaya yemin ettim.


Saçlarım beyaz amma ihtiyar sanma yaşım,
Yalancı sevdalarla gülmeyi unutmuşum.
Sabret gönül deyipte sıktım döküldü dişim,
Ben seni beklemekten ölmeyi unutmuşum.

HARUN YILDIRIM