MUTSUZUM DİYENLEREŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Buğulu Gözlerle Boşluğa Yazılan Günlükten bir SAYFA...
Hava çoktan karardı;
El ayak çekildi sokaklardan, Kar yağıyor... Bir başka güzeldir kar yağışı Sokak lambalarının loşluğunda; Doyum olmuyor seyrine... Köhne bir durakta oturuyorum, Saraydır gözümde, bakmayın köhne dediğime Etrafı açık olsa da üstü kapalı, yağmıyor üzerime.. Yok-yok üşümüyorum! Gürül-gürül yanan bir SOBA HAYAL ediyorum! Bakın, kurdum bile, işte duruyor önümde... Nede güzel yanıyor, Çıtır-çıtır kömür sesi; Kestaneleri de sürdüm fırına… Az sonra ziyafet sunacağım kendime, Hayır! Hayır! Geçmez boğazımdan! Nasıl yerim ki; ya Ali’nin karnı aç-sa? İki gündür de görmedim, nerededir acaba Offf! Offf... Ya açıkta kalmışsa? Sığınacak bir yer bulamamış-sa... Bilmiyorsunuz tabii, Aliyi Nereden bileceksiniz ki… Ali: Yedi yaşından beri sokaklarda yaşar, benim gibi Fakat benim kadar şansı yaver gitmez, Sessiz, sakin kendi halinde işte; Kimseye anlatmaz derdini, kederini.. Söz gelimi canım, benimki-si, Kime anlayabiliriz ki, kendimizi? Biz sokak çocuğuyuz(!) Bakılmaz yüzümüze, kir pas içindeyiz; Yanımızdan geçilir de görmezden gelinir-iz... Haklılar, Bakılmaz tabii Soğuktur yüzümüz, ürper-tiriz(!) Biz Sokak Çocuğuyuz, Çok şeyleri biliriz... Biliriz sahipsizliği, yoksulluğu, yoksunluğu / BOŞLUĞU... Bizden iyi kim bilebilir, o kör karanlığı... Bilir misiniz? Boşlukta kalmak nasıl bir azaptır?! Hiçbir yere ait olmamak, bir kapı çalamamak... Bilir misiniz? Aidiyetsizliğin nasıl bir girdap olduğunu?! Nereden bileceksiniz ki... Yokluğunu yaşamayan bilebilir mi aile kavramını; Ailenin nasıl paha biçilmez kıymet olduğunu... Kapı hasreti nedir bilir misiniz? Ne çok şey ifade eder KAPI... Bilmezsiniz nasıl bir sevdadır, KAPI... Kapısız kalmayanlar bilir mi? Mekânsızlığın karanlık boşluğunu? Yokluğunu yaşamayan ne bilsin KAPININ KUTSALLIĞINI… Daha güneş batmadan korkusu düşer içimize... Henüz akşamın kızıllığı yaşanırken; Gecenin zifiri karanlığına gömülmenin nârını, Tahayyül edebilir mi, yaşamayan? ... Ya olmasaydı gözlerimizde IŞIK, Hayallerimizde GÜNEŞ; Nasıl geçerdi soğuk geceler... Uyanabilir miydik SABAHA? ... UNUTMADAN: Bizim de; çocuklarınız gibi yüreğimiz var... Tıpkı çocuklarınız gibi... 13 OCAK 2013 / Metanet Yazıcı * |