DUY BENİ
Bir bakışa, bir gülüşe koşturma,
Birazcıkta, yar yerine koy beni. Ben bir avuç toprak gibi avcunda, Zerre zerre ayır beni, say beni. Şu yağmurlar benim için ağlarken, Benim acım, yürekleri dağlarken. Deniz gibi, şiirlerim çağlarken, Sayfa sayfa oku beni, gör beni. Senin aklın, o dağların ardında, Cümle alem, ayrılığın derdinde. Irmak gibi, ayağına geldim de, Damla damla, yüreğine koy beni. Nerde kaldı o şımarık hallerim, Bülbül oldu aşk yoluna dillerim. Ne ağlıyor, bahçemdeki güllerim, Her yaprakta dinle beni duy beni. Nevin KORKMAZ 30/12/2014 |
Var olmayan boşluğum
Varsam sende bulmuşum,
Senden önce yokluğum
Seninle var olmuşum.
Senden bütün söylemler
Senden bütün özlemler
Beni bende gözlemler
Ben seninle dolmuşum.
Ben bir nokta bendinde
Ara bulun kendinde
Hatırlarsan andında
Beni sende bulmuşum.
Ben sıfırım ben hiçim
Dünya alemde hiçim
Noktaydım ama hiçim
Arş var ben yok olmuşum.
---- 10.05.2014 – Tozkoparan
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul
---------------------------------------------------Şiirinizi kutlarım. Benim bir şiirle selamlar...