SEVMEK ZORMUŞ BE ANNE
Sevmek ne zormuş be anne.
Ona ait olduğunun farkına varmak, Bunca zaman sonra, Ne zormuş be anne. Hani zaman ilacıydı her şeyin. Hani unuturdun diyordun. Unutamadım be anne. Kalbimi söküp atsam da unutamadım anne. Dökülen mısralarım artık kurudu, Fidan , selvi boylu oldu, Toprak suyuna kavuştu, Ben onu unutamadım anne. Yıldızlar kayıp göçtü burdan , Gece anlamsızlığını yitirdi , Dünya aşıkları ayırdı, Karanlığa bürünmek zormuş be anne. Nerelerde sin şimdi Hangi gül bahçesinde gezersin Sevdiğin ağlar yanlızlığından, Artık geldiğinde söylersin anne. Onsuz yaşamak neye yarar ki, Bedenim bende ruhum yanın da iken. Sensiz artık olamam ki, Geldiğinde sevdiğimi söylersin anne. |