SON PERDE
Bugün yine efkârın başımla davası var
Bugün yine içimde intihar havası var Kıyametler kopuyor yıldırımlar düşüyor Ciğerim yangın yeri damarda kan üşüyor. Sapladığın hançerle kapanıyor son perde Birer birer can vermiş hayellerim siperde Bir boşluk büyür durur ellerimde ur gibi Aynalar hicranımı yüzüme vurur gibi. Kendimi bulamadım artık senin dışında Ummanlarca boğuldum tek damla göz yaşında. İstemem artık benden geriye bir iz kalsın Ne dünden bir hatıra ne yarına giz kalsın. Varla yok arasında bir cisimden ibaret Hayattaki mevcudum bir isimden ibaret Tükenmişim kahrımda eriyip damla damla Düşlerim suçmuş gibi yargılanmış idamla Son arzum sorulmamış,verilmemiş söz hakkı Çok görülmüş yüzüme son bakışlık göz hakkı Efkârda durmuş zaman anda kaybolmuşum ben Her gecem ölüm ânı canda kaybolmuşum ben. Bazen kendimi ipte çırpınırken görürüm Bazen bir uçuruma şuursuzca yürürüm. Sanki kör bir bıçakla yüzülür durur derim Meçhul bir mezarlıkta kendimi defnederim. Hasan Hüseyin YILMAZ |