KİMSELER GÖRMEZİçimden geçer sanırsın Yorgunluk,uykusuzluktur Çölleştiren içimi En kalın duvarlara çarparım Ellerimi kan içinde Tutarsın zamansız elimden Bir telaşla acilen Kimseler görmez Peşimizde sinsi cellatlar İçim uçurumlar yeri Her gün düşerim yolda Çok soru sordum kendime Hepsi bilinmemezlikle gizli Tutsaydın elimi yüreğime dokunsaydın Bilirim böyle çok olmazdı hasretim |
Kutluyorum güçlü kalemi, keyif aldım okurken
Yüreğin var olsun
_________________________________Saygılar selamlar