Avare bırakılınca ham akıl
özgürlük çarptı
Yansızlaştı
yalnızlaştı kalabalıklar
Kara güne sevdalandılar bilmeden
Av sanıldı tuzak

Oysa
Yaşam harflerle mısra dizer
Bize kaydetmek düşer
Deneyimlerle işlenir akıl
Bencemiz yok
Ve ben ki hiç
Sanışlara kanar mıyım hiç

insan
ve yaşam eksik
Ve hala nedendir değişmezlere inat
Hayat kurgusuna beyhude esiş

E be çiçek
Çok şeyi kapsayan azı anlatıyorum
Köşesiz
dayanaksız dünyadan merhamet dileyen
türküyü sazı anlatıyorum
Ruh sızısından terlemiş
gözlerdeki yaşı anlatıyorum

Öğretiye eğilmeli baş
Arayış çizemiyorsa sınır
yetinmek gerekliliktir
Ve talebi olmayan zamanın oyuncağı olunca insan
Rahatsızlanmadı mı akıl
Dur
Dur kadar sabır kadar büyümeli insan
Yaşayabilmişlik
ne söylediyse onu anlatıyorum

Ben’im acıkmayacak kadar tok
Hisset
Hissetmektir bilmek
Ve sevmek
be çiçek...