BAHAR AKŞAMLARI
Sıcak bir bahar günü,etraf sessiz
İnsanlar şehri terketmiş sanki,kalbim ıssız. Pencerem kondu iki serçe,konuşmak istedim. ne varki onlar durmadan ötüştü ben dinledim. Derken,karşı evin hanımı özenle suladı açmış gülleri. Tam dalmışken onun şefkatine,yavaşca çekti tülleri. Rüzgara hasret kaldım,dalgalanmaz perdelerim, Çocukların sesine öyle alıştımki,arar gülüşlerini gözlerim. Artık göremez oldum karşı balkonda oturan yaşlı nineyi Ne hayaller kurmuştum birkez öpmek için elini. Hafif musiki sesleri duyulur saatçi babanın dükkanından Sonra kesilir,duyulmaz ezan sesiyle bütün sesler. Bir "Aziz Allah" der içtenlikle diller. Akşam olurken penceremde,geçer yoldan mektepli sevgilim. Başını kaldırıp bakarken bana,havada sallanır ellerim Yavaş yavaş yanarken evlerin lambaları, kapanır benim de pencerem bahar akşamları.. |